1. Bywaj dziewczę zdrowe, ojczyzna mnie woła
Idę za kraj walczyć wśród rodaków koła
I choć przyjdzie ścigać jak najdalej wroga,
Nigdy nie zapomnę, jak mi jesteś droga.
2. Po cóż ta łza w oku, po cóż serca bicie
Tobiem winien miłość, a ojczyźnie życie
Pamiętaj, żeś Polka, że to za kraj walka
Niepodległość Polski -- to twoja rywalka.
3. Polka mnie zrodziła, z piersi jej wyssałem
Być ojczyźnie wiernym, a kochance stałym
I choć przyjdzie zginąć w ojczystej potrzebie
Nie rozpaczaj dziewczę, zobaczym się w niebie.
4. ,,Czuję to, bom Polka, Ojczyzna w potrzebie
Nie pamiętaj o mnie, nie oszczędzaj siebie,
Kto nie zna jej cierpień i głos jej przytłumi
Nie godzien miłości i kochać nie umie.
5. Ty godnie odpowiesz, o to się nie troszczę,
Że jesteś mężczyzną, tego ci zazdroszczę
Ty znasz moje serce, ty znasz moją duszę
Żem nie zdolna walczyć, tyle cierpieć muszę.
6. Nie mów o rozpaczy, bo to słabość duszy
Bo mię tylko jarzmo mego kraju wzruszy
Gdzie bądź się spotkamy, spotkamy się przecie
Zawsze Polakami, chociaż w innym świecie''.
Stara piosenka napisana w 1831 roku. Podobna z charakteru i nastroju do pieśni ''Za Niemnem''. Śpiewana dość rzadko, choć ogólnie znana.